Ομαδικό εκπαιδευτικό σενάριο στο Wiki!

Η συνεργασία μεταξύ των εκπαιδευτικών μετατρέπει το σχολείο σε κοινότητα μάθησης και επαγγελματικής ανάπτυξης, η οποία λειτουργεί ως μία  μορφή διαρκούς ενδο-σχολικής επιμόρφωσης, με σημαντικά οφέλη για τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς, τη σχολική μονάδα και, κυρίως, τους μαθητές.

Μέσα σε ένα τέτοιο εκπαιδευτικό πλαίσιο διεπιστημονικής συνεργασίας, οι μαθητές κατανοούν καλύτερα  πώς είναι οργανωμένοι ο φυσικός και ο κοινωνικός κόσμος, πώς αλλάζουν οι δύο αυτοί κόσμοι, πώς αλληλοσυσχετίζονται, πώς οι άνθρωποι επικοινωνούμε μεταξύ των δύο αυτών κόσμων και, τέλος, πώς αναπαριστούμε και εκφράζουμε τη γνώση και την εμπειρία μας γι’ αυτούς.  

(βλ. Ματσαγγούρας  2011: 23)

Όταν οι εκπαιδευτικοί συνεργαζόμαστε καταφέρνουμε πάρα πολλά και σημαντικά επιτεύγματα. Έχουμε παρακολουθήσει κατά καιρούς πολύ ενδιαφέροντα πράγματα από σχολικές μονάδες τις οποίες οι εκπαιδευτικοί έχουν κατορθώσει να μετατρέψουν σε κοινότητες δημιουργικής μάθησης και ανάπτυξης, καθώς συνεργάζονται τόσο αποτελεσματικά θέτοντας κοινούς στόχους.

Παρακάτω σας παρουσιάζω μια ομαδική δουλειά εκπαιδευτικών. Πρόκειται για ένα εκπαιδευτικό σενάριο το οποίο σχεδιάστηκε με αφορμή ένα ποίημα από το Ανθολόγιο της Α΄ και Β΄ Δημοτικού. Το σενάριο εφαρμόστηκε από τους εκπαιδευτικούς στις τάξεις τους. Το ενδιαφέρον είναι πως οι εκπαιδευτικοί που συνεργάστηκαν δεν χρειάστηκε να συναντηθούν. Άλλωστε αυτό δεν ήταν εύκολο αφού καθένας τους είχε διαφορετικούς ελεύθερους χρόνους και κενές ώρες. Ανακαλύπτοντας το εργαλείο wiki κατάφεραν να συνεργαστούν πολύ εύκολα και αποτελεσματικά μέσα από αυτό. 

Μπορείτε να δείτε το Εκπαιδευτικό Σενάριο στον παρακάτω σύνδεσμο: http://eprl.korinthos.uop.gr/mediawiki/index.php/%CE%A3%CF%85%CE%B6%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7_%CF%87%CF%81%CE%AE%CF%83%CF%84%CE%B7:Niforanikol

"ΣΥΜΦΩΝΙΑ Μ' ΕΝΑ ΔΕΝΤΡΟ"

Έχω φίλο μου πιστό

ένα δέντρο φουντωτό.

Συμφωνία του 'χω κάνει

με χαρτί και με μελάνι.

Να του δίνω εγώ νερό.

Να μου δίνει αυτό χορό.

Να παινεύω τα πουλιά του.

Να του λέω σ΄ αγαπώ.

Να μου δίνει τον καρπό.

Ν' αγκαλιάζω τον κορμό του.

Να με λέει κι αδερφό του.

Και να ζήσουμε μαζί

όσο ζω κι όσο θα ζει.

ΓΙΩΡΓHΣ ΚΡΟΚΟΣ

Δείτε στον παρακάτω σύνδεσμο το ποίημα από το Ανθολόγιο (σελ.72) [1] [2]

Δείτε στον παρακάτω σύνδεσμο το βιβλίο δασκάλου (σελ.27) [3]